QUO VADUNT DOMINI??? - ΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΕΤΕ "ΚΥΡΙΟΙ";;;

Ανάμεικτα συναισθήματα προκάλεσε η έκτακτη τηλεοπτική εμφάνιση εν μέσω θέρους του προέδρου της ΑΕΛΚ κ. Μιχαλάκη, η οποία αναστάτωσε όχι μόνο το προσωπικό της Τηλεόρασης Μυτιλήνης, αλλά και τα αθλητικά στέκια ανά την πρωτεύουσα του Δήμου. Και αφού ξεπεράσουμε, προς το παρόν, το γαστριμαργικό σχόλιο του προέδρου περί των «Γιαλαντζί» ομολόγων του, ας προχωρήσουμε σε μερικές παρατηρήσεις επί των λεγομένων του.

Καλώς ή κακώς, ο κ. Μιχαλάκης δήλωσε ότι ουδεμία σχέση και συνάφεια είχε με την ΑΕΛΚ μέχρι το απόγευμα εκείνο των πανηγυρισμών για την άνοδο στη Γ’ Εθνική. Μέχρι τότε, κατά δήλωσή του πάντα, ούτε είχε ακούσει για τοπικό ή περιφερειακό ποδόσφαιρο, ούτε που νοιάστηκε ποτέ του. Η προσωπική του σχέση με κάποιους παράγοντες της ΑΕΛΚ τον οδήγησαν να ασχοληθεί, κι αυτό όσο μπορούσε από τα ξένα που βρισκόταν. Ο κ. Μιχαλάκης δεν είχε και δεν φαίνεται να θέλει να αποκτήσει κάποιο δέσιμο με την έδρα της ομάδας, και όσο κι αν προσπαθεί να μας πείσει ότι θα κρατήσει το όνομα «Καλλονή» κάνοντας το γνωστό στα πέρατα της επικράτειας, το επιχείρημα του δε δείχνει να έχει τη δέουσα ανταπόκριση από τον κόσμο. Την απάντηση του την έδωσαν οι φίλαθλοι της ομάδας που σνόμπαραν (ο σνομπισμός αποτελεί γαρ ίδιον των γηγενών Καλλονιατών) την επίσημη πρώτη της ομάδας, στην πορεία της για τη Β’ Εθνική, η οποία πραγματοποιήθηκε κατά περίεργο τρόπο στο Στάδιο της Καλλονής.

Η όλη εικόνα που έδωσε ο κ. Μιχαλάκης στη συνέντευξή του, ήταν ενός ποδοσφαιρικού παράγοντα «νέου τύπου», είχε κάτι από το παρουσιαστικό του Αδαμίδη, το λεκτικό του Γόντικα, αλλά και το θυμικό του Μαρινάκη. Μίλησε αναλυτικά για τον αγωνιστικό και οικονομικό σχεδιασμό της ομάδας στο πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής, απαξιώνοντας τα πεπραγμένα της μέχρι τα περασμένα Χριστούγεννα διοίκησης, ξεμπροστιάζοντας σχεδόν όλους τους αθλητικούς παράγοντες του νησιού, και υποσχόμενος «εκδίκηση» από την Επανωμή, λες και ήταν για την ΑΕΛΚ το αιώνιο αντίπαλο δέος.

Γίνομαι βαρετός αλλά είναι πασίδηλο ότι ο κ. Μιχαλάκης ακολουθεί πιστά τα βήματα του φίλου του κ. Σπανού. Προσπαθεί να δώσει ένα επαγγελματικό προφίλ στην ομάδα, δεν φείδεται καθόλου να προσλάβει επαγγελματίες του χώρου για συνεργάτες, αλλά και έμπειρους ποδοσφαιριστές εγνωσμένης αξίας που θα στελεχώσουν την ομάδα στη Β’ Εθνική. Ο κ. Μιχαλάκης γνωρίζει καλά ότι με την οικονομική ενίσχυση που λαμβάνουν οι ομάδες της Β’ Εθνικής, δεν έχει ιδιαίτερη ανάγκη τους «κόσμιους» οπαδούς της Καλλονής. Με χρηστή οικονομική διαχείριση, και με τη συνδρομή των φιλάθλων «Παλλεσβιακά» όπως δήλωσε με νόημα, θα καταφέρει να βγάλει τη χρονιά χωρίς μεγάλες οικονομικές απώλειες. Με αυτόν τον τρόπο άλλωστε επιβιώνουν περίπου τα 2/3 των ομάδων της Β’ Εθνικής, οι οποίες είναι ζήτημα αν πουλάνε 150 διαρκείας τη σαιζόν.

Δε γνωρίζω ποια είναι τα πραγματικά κίνητρα του κ. Μιχαλάκη, το ερώτημα Quo vadis Domine? "Που πηγαίνεις Κύριε;",  αφήνει τη φίλαθλη κοινή γνώμη παγερά αδιάφορη. Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι σε επίπεδο ποδοσφαιρικών παραγόντων όλοι οι δρόμοι οδηγούν όχι πια στη Ρώμη, αλλά στη Μυτιλήνη. Εκεί είναι πια το νέο Εl Dorado, οικονομικά, διοικητικά, αθλητικά. Οι δύο ομάδες που πρωταγωνιστούν στο Νησί, έχουν προέδρους που δοξάστηκαν και δόξασαν την ΑΕΛΚ. Και όσο και αν προσπαθούν να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις, με γαστρονομικά σχόλια, και φιλικά «καρφάκια» ανάμεσά τους, τους αφήνουμε στις όποιες «διαφωνίες» τους και στο θεάρεστο έργο τους να δοξάσουν την αθλητική ιστορία αυτής της αδικημένης Νήσου.

Μπορεί σε μερικούς να δημιουργήθηκαν αρνητικές εντυπώσεις για την εμπλοκή του ΤΕΩΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΑΕΛΚ στα διοικητικά του άσπονδου φίλου ΑΙΟ, αλλά αναφερόμαστε πάντα σε ενήλικες που έχουν σώας τα φρένας και έχουν επίγνωση, καλύτερα από τον καθένα μας, των λόγων και των πράξεών τους. Πάντως, η όλη ιστορία του νέου προέδρου του ΑΙΟ μου θυμίζει το λιγόψυχο Απόστολο Πέτρο που προσπάθησε να ξεφύγει από τη Ρώμη και να αποφύγει τη σταύρωση: «Κατηφόριζε τα τείχη της Ρώμης, όταν απέναντί του διέκρινε μέσα στο μισοσκόταδο μια γνώριμη μορφή. Ήταν ο Χριστός!!!!!!! Έκπληκτος ο Πέτρος πλησίασε και με ραγισμένη φωνή ρώτησε: "Που πηγαίνεις Κύριε;" Quo vadis Domine? "Στη Ρώμη" απάντησε. "Πάω να πάρω τη θέση σου και να ξανασταυρωθώ!". Λύγισε ο Πέτρος, κατέβασε το κεφάλι, έκλαψε όπως τότε, "πικρώς" και ξαναγύρισε στη Ρώμη.... Τον γύρισε πίσω ο Χριστός στο δρόμο της θυσίας. Να ανεβεί στο δικό του Γολγοθά να φορτωθεί το δικό του Σταυρό, για να φτάσει να αναδειχθεί η "Πέτρα" πάνω στην οποία θα χτιζόταν...» ο ΝΕΟΣ ΑΙΟ!!!!!!

Καλή τύχη και πάντα επιτυχίες στην ΑΕΛΚ και στον ΑΙΟΛΙΚΟ, θα τους παρακολουθούμε πάντα διακριτικά, καλόπιστα κριτικά και με άδολο ενδιαφέρον. ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.